Sinds ik me kan herinneren ben ik gefascineerd door sport en bewegen. Niet enkel de uitdaging die het me gaf maar ook het bewegen met het lichaam en het vertrouwen in je eigen lijf. Drie jaar geleden ben ik afgestudeerd als algemeen fysiotherapeut waarna mijn affiniteit met lichamelijke en mentale klachten alleen maar groeide. Daarom ben ik in 2019 meteen begonnen aan de opleiding psychosomatische fysiotherapie aan de HU.

Vanuit de normen en waarden van mijn ouders heb ik geleerd om mezelf empathisch en sympathisch op te stellen. Naast deze kwaliteiten die haast vanzelfsprekend zijn heb ik op de HU geleerd om mijn communicatieve vaardigheden te verbeteren. Ik vind het belangrijk om te werken met een open, warme houding waarin iedereen zich op zijn/haar gemak voelt om zo samen een hulpvraag te formuleren. Gevoelsmatige onbespreekbare onderwerpen zoals suïcide, depressie en levensgebeurtenissen maken we bespreekbaar en ik ga opzoek naar in standhoudende gedachten zoals bijvoorbeeld ‘ik ben niet goed genoeg’.

Naast praten en communicatie vind ik voelen belangrijk. Hoe voel jij emotionele signalen zoals boosheid, frustratie of blijdschap? En hoe voel je lichamelijke signalen zoals spanning, overwerktheid of dat ‘zen gevoel’? Door mijn opleidingen heb ik zelf nog meer leren ontspannen en grenzen leren stellen maar ook hoe je andere hierin kunt begeleiden. Lichaamsgerichte oefeningen, ontspanningsoefeningen of boksen waarbij voelen en ontspanning doelen kunnen zijn, zijn voorbeelden van een behandeling. Voelen is het herkennen van signalen maar ook het erkennen dat jij je op deze manier voelt. Het kan je inzichten geven zodat je niet over je grenzen hoeft te gaan.

Enthousiasme in deze passie (wat eigenlijk mijn werk heet) is verzekerd en ik hoop zelf steeds meer bij te leren en andere te ondersteunen op weg naar een prettiger leven.